Steef, uw gids in Berlijn

Dag allemaal,

afgelopen weekend was het zover. Mama, Irma en Wim kwamen een weekend naar Berlijn om de tourist uit te hangen. Dat kan prima hier.
Vrijdagochtend kwamen ze aan. De vroege vlucht van easyjet, dus de hele dag nog voor de boeg na de landing. Ik moest gewoon werken, dus hebben ze zichzelf wegwijs gemaakt naar hun apartement. Wel volgens mijn routebeschrijving overigens.

Alles lukte gelukkig en ze hebben geloof ik een rondje door de buurt daar gemaakt, alvorens ze naar de ambassade kwamen. Daar stond natuurlijk de persoonlijke gids, strak in pak inclusief stropdas, voor ze klaar. Natuurlijk was er de veelbesproken rondleiding. Met Wim als huizenkenner opvallende zaken waargenomen, waar ik normaal niet aan had gedacht. Blijft een interessant gebouw. En de indrukken van anderen doen je telkens weer realiseren hoe gaaf het is om er te mogen werken.
Na de ronde ambassade even naar mijn huis om om te kleden en klaar te maken voor het eten. De pizzeria hier in de straat biedt altijd uitkomst. Was weer lekker Sergio (of hoe je ook mag heten)! Daarna was de tank wel leeg. Bij het bezoek vanwege het feit dat ze er al 18 uurtjes ofzo op hadden zitten en bij mij omdat ik er een drukke week op had zitten. Ik ben meegegaan naar hun apartement en heb ook daar geslapen twee dagen, is toch iets gezelliger. Mooi zeg! Prima.
Zaterdag was een rondje door het westelijke shopgedeelte. Maar eerst 's ochtends even gaan kijken bij het zogenaamde "Mauer Gedenkstatte", een monument van de Berlijnse muur. Mooi ook. Vervolgens naar het westen. Kurfurstendamm. Blijft vet om die jet-set bij elkaar te zien. Met name de auto's die je er ziet rijden doen me wel wat. En ach...het is ook allemaal belachelijk duur, maar daar moet je eigenlijk alleen maar om lachen. Tassen van duizenden euro's etc etc. En de één nog lelijker dan de andere. De terugweg ging via Potsdamer Platz, waar een lekker biertje op ons wachtte. Blijft toch zulk lekker bier daar, krijg er weer zin in als ik er aan denk. Erg aardige ober ook trouwens....wat een chagrijn was dat zeg! Maar mocht de pret niet drukken. 's Avonds gaan eten bij Goodtime, een vanuit de ambassade geroemde Thai. Erg lekker en gezellig.
Zondag was de museumdag. Jüddisches Museum. Prachtig gebouw, ontworpen door Liebeskind, een joodse architect. Vanaf het begin van de joden, hun verspreiding, tot aan de vervolging en de holocaust. Erg indrukwekkend en ook triest om te zien dat het volk eigenlijk altijd onderdrukt is geweest. Het gebouw is ook erg triest, met duidelijke boodschappen. Knap gedaan. Nadat we er uit kwamen waren we op zoek naar een woord voor de joden die met krullenpruik etc. rondlopen. Ik weet em inmiddels -> orthodox natuurlijk. Oh ja, hoor ik jullie zeggen. Ik ben in ieder geval blij dat ik er achter ben. 's Avonds gegeten bij mij in de buurt. Gugelhof. President Clinton schijnt daar ooit gegeten te hebben en dat is nu nog steeds de grote publiekstrekker. Lekker gekaasfondued.
Het weekend is voorbij gevlogen, zoals overigens mijn hele tijd hier in Berlijn tot nu toe. Ik zie op tegen mijn afscheid van de stad en ambassade. Heb de tijd van mijn leven, maar ook mijn leven in Nederland mis ik af en toe natuurlijk. Het heeft twee kanten...

Vandaag overigens mijn professor uit Eindhoven (prof. Smits) mogen ontvangen op de ambassade. Hij was met vrouw en kind een weekend in Berlijn en wilde de buitenkans niet laten lopen om de ambassade even te zien. Ze waren erg enthausiast, dus ik heb punten gescoord. Nu ga ik zeker een 10 halen, das duidelijk.

Helaas heb ik geen foto's gemaakt van het museum en ben ik vergeten de camera van mama even af te tappen op mijn laptop. Sorry.

De komende weken is het rustig en dan nog drie keer bezoek. Het zit er bijna op, helaas.

Tschüs! (ik heb het opgezocht, Wim en je schrijft het echt zo, al dacht ik dat het met twee ss-en was)


Steef.